งาน…มากกว่าหน้าที่ แต่คือยาชีวิต | เรื่องเล่าจากปู่ย่าญี่ปุ่นวัย 90

 


งาน…มากกว่าหน้าที่ แต่คือยาชีวิต


เรื่องเล่าจากปู่ย่าญี่ปุ่นวัย 90 ที่กลับมาแข็งแรงสดใสเพราะได้ช่วยงานโรงงานเล็ก ๆ ของครอบครัว สะท้อนว่าการทำงานไม่ใช่ภาระ แต่คือยาชีวิตที่ต่ออายุหัวใจ



งานกับชีวิตจริงของปู่ย่าญี่ปุ่นวัย 90



ฉันได้เห็นกับตาตัวเองว่า “งาน” มีพลังในการเยียวยามากกว่าที่คิด


หลังจากปู่กับย่า (คุณพ่อคุณแม่ของสามีชาวญี่ปุ่น) เกษียณ ร่างกายท่านเริ่มอ่อนแรง เจ็บป่วยง่าย ปู่ถึงขั้นบ่นว่า “ลุกไม่ค่อยขึ้น เดินไม่ค่อยไหว” ฉันเองก็อดห่วงไม่ได้ คิดว่าคงเป็นไปตามวัย


ญี่ปุ่นเป็นสังคมที่ผู้สูงอายุเยอะมาก หลายคนหลังเกษียณจะใช้เวลาไปกับการดูทีวี อยู่บ้าน เดินเล่นรอบ ๆ หมู่บ้าน/ตามสวนสาธารณะ หรือทำงานอาสาสมัครบ้าง   แต่ปู่กับย่าของฉันกลับต่างออกไปเล็กน้อย…



เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม 2025 ที่ผ่านมา

น้องสาวกับแฟนที่ช่วยงานโรงงานเล็ก ๆ ของครอบครัวเรา จำเป็นต้องกลับไทยด่วนสองเดือน ทำให้โรงงานขาดคน 

ตอนแรกฉันคิดว่าจะเอาลูกไปฝากไว้กับปู่กับย่าดูแล แล้วฉันจะไปช่วยงานโรงงาน

แต่ปรากฏว่าปู่กับย่าไม่ถนัดเลี้ยงหลาน ท่านจึงอาสาไปช่วยงานโรงงานเล็ก ๆ ของครอบครัวแทน


ฉันเองกลัวว่าท่านจะเหนื่อยเกินไป แต่ต้านความดื้อของท่านทั้งสองไม่ได้ และเพียงหนึ่งเดือนผ่านไป ฉันแทบไม่เชื่อสายตา …

     •  แววตาท่านสดใสขึ้น แก้มแดงอมชมพูดูสุขภาพดี

  • การเดินเหินคล่องแคล่วกว่าเดิม
  • ปู่ถึงขั้นปั่นจักรยาน “มามะจารี” (จักรยานแม่บ้านแบบญี่ปุ่น) มาหาฉันที่บ้านด้วยรอยยิ้ม



สิ่งนี้ทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า งานไม่ใช่ศัตรู แต่คืองานต่างหากที่เป็นยาชีวิต เพราะมันทำให้ร่างกายได้ขยับ สมองได้ทำงาน และหัวใจได้รู้สึกว่าตัวเองยังมีคุณค่า



คุณอาจชอบ👉👉👉 https://khianjakjai.blogspot.com/2025/08/blog-post_58.html





🌸 เคล็ดลับน่ารัก ๆ จากวิถีญี่ปุ่นเกี่ยวกับงาน



  1. ทำงานทีละน้อย แต่ทำทุกวัน
    คล้ายการรดน้ำต้นไม้ในสวนญี่ปุ่น ไม่ต้องมาก แต่สม่ำเสมอ
  2. หา “งานที่รัก” สักชิ้น
    ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่ อาจเป็นงานครัว งานสวนเล็ก ๆ หน้าบ้าน หรือแค่งานฝีมือแฮนด์เมดที่ชอบ
  3. มองว่างาน = การออกกำลังกาย
    ไม่ว่าจะกวาดลานหินหน้าบ้าน  หรือออกไปตลาดเช้า งานเล็ก ๆ เหล่านี้ก็คือการเคลื่อนไหวที่ต่ออายุเราโดยไม่รู้ตัว






งานในหลายมิติ



เมื่อมองลึกลงไป คำว่า “งาน” มีหลายมิติและให้ความหมายต่างกัน


🔹 เชิงภาษา → งานบ้าน งานบุญ งานเขียน งานศิลปะ

🔹 เชิงสังคม/วัฒนธรรม → งานแต่ง งานศพ งานประเพณีที่เชื่อมความสัมพันธ์

🔹 เชิงอาชีพ/เศรษฐกิจ → งานที่แลกค่าตอบแทน บางครั้งคือความกดดัน บางครั้งคือความภาคภูมิใจ

🔹 เชิงปรัชญา/จิตวิทยา → งานคือส่วนหนึ่งของตัวตนและคุณค่าของเรา

🔹 เชิงวิทยาศาสตร์ (ฟิสิกส์) → งานคือการใช้แรงให้เกิดการเปลี่ยนแปลง การขยับเพียงเล็กน้อยก็คือการสร้าง “งาน” แล้ว




💡ปิดท้ายชวนคิด 


“งานที่เราทำตอนนี้ เติมพลังให้เราหรือดูดพลังเราไป?”

บางครั้งคำตอบไม่ได้อยู่ที่งานหนักหรือเบา แต่อยู่ที่ว่า…เราหาความหมายและความสุขจากงานนั้นได้หรือยัง 🍀


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

โอะฮิงัง (お彼岸)-ช่วงเวลาแห่งการระลึกถึงบรรพบุรุษและความสงบใจ

จากความเบื่อ…สู่การเปลี่ยนแปลง

จงตำหนิตัวเองให้มากกว่าโทษคนอื่น